Główna buntowniczka na miejscu

Nazwa państwa/miasta/regionu/whatevah: Łódź. Miasto Czterech Kultur! Ziemia Obiecana! ŁDZ. Miasto mody (z tym bym się sprzeczała),sztuki i filmu!

Pierwsze zapiski o Łodzi powstały w pierwszej połowie XIV. Według archeologów tereny te jednak był już zamieszkiwane od VIII tysiąclecia p.n.e. Prawa miejskie Klaudia dostał z rąk samego Władysława Jagieły w roku 1423. Mimo to szybki rozwój miasta nastąpił dopiero w XIX wieku. Rozwijał się wtedy przemysł. Przez długi czas Łódź była znana z przemysłu włókienniczego. Wiele Żydowskich fabrykantów miało tu swoje wille, pałace i fabryki. Jednak przez wojny to wszystko zaczęło obumierać. Łódź z miasta przemysłowego zaczęła iść w stronę nauki i kultury.

Imię i nazwisko: Klaudia Cynek-Łukasiewicz


Data urodzenia:  29 lipca 1423 r. ( uzyskanie prawa miejskiego dzięki królowi Władysławowi Jagiełło.) Ano kobiety się o wiek nie pyta. To nie grzeczne, ale jak musicie wiedzieć to wygląda na jakieś 17 lat.


Wygląd:
Byłeś kiedyś na ulicach tego pięknego miasta, jakim jest Łódź? Jeśli tak to może w tłumie ludzi na ulicy Piotrkowskiej, albo w zatłoczonej Galerii Łódź, bądź Manufakturze lub Porcie Łódź, zobaczyłeś biegnącą w tłumie siedemnastoletnią dziewczynę, która jak zwykle gdzieś się śpieszy? Rozczochrane, krótkie, brązowe włosy dziewczyny powiewają na wietrze. Często przysłaniając jej szaro-niebieskie oczy, tak bardzo podobne kolorem do nieco zachmurzonego nieba. Dziewczyna ma dość zgrabną sylwetkę, lecz nie uwydatnia jej. Często ją zasłania. Nosi się bardziej jak chłopczyca. Zazwyczaj ma na sobie jakieś dżinsy, często dość znoszone, T-shirt lub bluzkę na ramiączka, najczęściej białą i narzuca na to bluzę, zazwyczaj niedbale wyprasowaną. Nie jest za wysoka jak na swój wiek. Na szyi dziewczyny zawsze widnieje łańcuszek z srebrnym krzyżykiem.
Koło dziewczyny bardzo często można zobaczyć jej wiernego przyjaciela psa. Jest to młody Owczarek Niemiecki o puszystej sierści, mądrym spojrzeniu brązowych oczu zwący się dumnie Sztorm.
 Więc jeśli opis się zgadza to widziałeś Klaudię Cynek-Łukasiewicz, personifikację Łodzi.


Charakter:
Jaka jest Łódź pytasz? Nieposkromiona jak rwąca górska rzeka, można by powiedzieć. Czasem zdaje się posępna i nieprzyjacielska, człowiek ma wrażenie, że za byle co może odstać od niej.
Kiedy indziej możesz zobaczyć nadpobudliwa chłopczyca z niewykrytym ADHA. Łódź bywa narwana i łatwo się wcieka. Najbardziej nie lubi, gdy wypominają jej porażki i uważają się za lepszych od niej. Nader wszystko nie może ścierpieć, gdy jej to wytyka stolica. Lekko mówiąc wkurza ją to.
A jaka jest zazwyczaj? Uśmiechnięta wesoła, przyjacielska dziewczyna, narwana jak mało kto, kochająca sztukę i sport. Wobec swoich przyjaciół jest wierna i jest w stanie dla nich poświęcić wiele.
Patrząc na jej codzienny styl można stwierdzić, że nie przepada ona za sukienkami czy spódniczkami. Sama dziewczyna nie zaprzecza, że jest chłopczycą. O wiele bardziej od kiecek woli dżinsy. Spodnie uważa za bardziej praktyczne.
Łodzianka całkiem dobrze mówi po rosyjsku i niemiecku, cóż się dziwić jak przez długi czas miała sposobność spotkać osoby tych narodowości, jednak rzadko kiedy posługuje się tymi językami. Obydwie te kultury najlepiej się Klaudii mimo wszystko nie kojarzą. W końcu Ludwik okradł ją, a Ivan może i pomógł w rozwoju przemysłowym miasta, ale jednak łodzianka nie umie mu wybaczyć krwawego tłumienia powstania łódzkiego.
Trochę wie o historii i obyczajach Żydów, w końcu ten naród też miał wpływ na historię Łodzi.
Na nowe przyjaźnie jest zawsze otwarta, tylko na początku może być nieco nieśmiała, lecz jak się rozkręci może wejść człowiekowi na głowę. W przenośni i dosłownie. No już taka jest, zwariowana i często w biegu. Tak, zdarza się jej spóźnić na jakieś spotkanie, ale bardzo się stara by to nie było ciągłe. W praktyce różnie to bywa. Jednak cholernie nie lubi się spóźniać, ani czekać na kogoś.
Ma kompleks na punkcie swojego wzrostu. Nie lubi jak jej ktoś go wypomina. Wręcz nie cierpi. Możesz człowieku od niej za to oberwać.
Jeśli bardzo chcesz dostać od Klaudii, spróbuj nazwać ją ’’Litzmannstadt’’. Jeśli się na to odważysz, bądź pewny, że łodzianka ci za to przywali. Co, jak co, ale tej nazwy to ona nienawidzi. A to czemu? Kojarzy się jej z najgorszym czasem, kiedy Niemcy był na jej ziemiach. Nigdy nie zapomni mu, co zrobił jej ukochanym łodzianom.
Łódź jest na tyle odważna/głupia i nie boi się stawać w obronie swoich przyjaciół jaki i zarówno osobą potrzebującym pomocy. Często się przez to pakuje w kłopoty i najczęściej to potem ona leży na ziemi obolała i posiniaczona, ale nigdy nie daje się łatwo pokonać. No cóż taki typ walecznej chłopczycy.
Klaudia jak ma też nieco specyficzny sposób mówienia. W jej gwarze zdarzają się germanizmy np. "łom" to "brecha" lub "breszka" oraz rusycyzmy przykładowo takie jak "stać za czymś" w znaczeniu "stać po coś", "bystro" w znaczeniu "prędko, szybko", a także używa swojego nazewnictwa na różne rzeczy, które dla innych mogą być nie zrozumiałe np. Klaudia na bilet okresowy mówi migawka, a na bułkę paryską angielka, lub krańcówka na pętla tramwajowa bądź autobusowa. Jednak także po swojemu nazywa miejsca w swoim pięknym mieście. Zielony Rynek to dla niej Plac Barlickiego, ul. Andrzeja to ul. A. Struga, Park na Zdrowiu naprawdę nazywa się Parkiem im. marsz. J. Piłsudskiego, Park Śledzia nazywa Park Staromiejski. Większość te nazwy wywodzą się z tradycyjnych nazw pochodzących jeszcze z przed I wojny światowej, a wiele z nich, jak przykładowo "Park Śledzia" czy "ul. Andrzeja" ma swoją własną ciekawą historię. Więc ogólnie nie zdziwi się jeśli łodzianka rzuci jakimś słowem, którego nie znasz. To, że dla ciebie jest ono obce dla niej jest czymś zwyczajnym.
Dziewczyna ma sporo hobby. Kocha muzykę, świetnie sobie radzi z graniem na gitarze i też śpiewa całkiem nieźle. Ogólnie preferuje muzykę rockową, jednak lubi też inne gatunki rap, jazz, blues czy muzyka klasyczna nie jest jej obca.
W wolnych chwilach także troszkę piszę i szkicuje do szuflady. A to jakieś opowiadanie naskrobie lub wiesz. To naszkicuje jakiegoś przechodzącego przechodnia lub krajobraz. Rzadko jednak pokazuje swoje dzieła innym.
Uwielbia także występować na deskach teatru. Wcielanie się w różne postacie jest jej bardzo bliskie. Nawet nieźle gra. Już nie raz występowała na scenie.
Ogólnie łodzianka kocha sztukę. Chodzi do muzeów, na koncerty, wystawy, festiwale.
Coś, co jednak bardzo kocha, to oglądać stare polskie bajki, takie jak Miś Uszatek, Colargol, Zaczarowany ołówek, Kot Filemon. Mało kto wie o tym, ale jak tu nie kochać bajek, które powstawały we własnym mieście?
Interesuje się też dosyć sportem. Zawsze dopinguje łódzkich sportowca. Jednak bardzo ubolewa nad tym jak dwa łódzkie kluby piłki nożnej ŁKS i RTS się tak bardzo nienawidzą. Klaudia lubi też żużel, nawet sama troszkę próbuje jeździć. Może nie jest jakaś super w piłkę nożną, ale w czarnym sporcie jest całkiem dobra. Może nie najlepsza, ale też nie najgorsza.
W wolnych chwila dla relaksu szyję, robi na drutach, wyszywa i tym podobne. Ma nosa do tkanin w końcu, z czego słynęła Łódź? Ano z włókiennictwa.
To tylko mała cząstka tego jaka jest łodzianka. By tak naprawdę zrozumieć Klaudie, jej poglądy, sposób życia i to co ceni sobie najbardziej, człowiek powinien z nią pobyć i porozmawiać.



Relacje:
Niemcy – Nienawidzi go szczerze za to co jej zrobił podczas II Wojny Światowej. Tak z Klaudii bardzo pamiętna osoba jeśli chodzi o krzywdzenie jej łodzian. Ma także pretensje do niego jak ją traktował (niczym tanią siłę roboczą). No i ta sprawa z mordowaniem Żydów mieszkających na terenach Klaudii też nie uszła uwadze. W końcu dzięki nim Łódź zasłynęła z włókiennictwa.  Drugą sprawą jest fakt, że nie pojmuje czemu Niemcy jest taki sztywny. Zero luzu w tym kolesiu. I to też ją wkurza.
Prusy – Cóż do niego też ma dąsy też w końcu ją napadł. I podobnie zachowywał się wobec niej i jej łodzian. 
Polska – Braciszek. Bardzo leniwy braciszek i do tego paluszkożerny. Cóż Klaudia go dość dobrze zna i ma dość znaczącą pozycje u niego jakby nie patrzeć. Potrafi go skołować swoim sztuczkami aktorskimi. Lubi jednak Feliksa. Wbrew wszystkiemu równy z niego koleś. 
Niemcy – Nienawidzi go szczerze za to co jej zrobił podczas II Wojny Światowej. Tak z Klaudii bardzo pamiętna osoba jeśli chodzi o krzywdzenie jej Łodzian. Ma także pretensje do niego jak ją traktował (niczym tanią siłę roboczą). No i ta sprawa z mordowaniem Żydów mieszkających na terenach Klaudii też nie uszła uwadze. W końcu dzięki nim Łódź zasłynęła z włókiennictwa (wzbogaciła się chodź bardzo dużym kosztem). Drugą sprawą jest fakt, że nie pojmuje czemu Niemcy jest taki sztywny. Zero luzu w tym kolesiu. I to też ją wkurza.
Rosja -Ivan w życiu Klaudii jest dość dziwnym przypadkiem. To nie tak, że ona się go boi… No może troszkę, ale nigdy tego otwarcie nie przyzna! Jej na to duma nie pozwala. Ivan w dużym stopniu przyczynił się do rozwoju miasta, ale też w późniejszym czasie krwawo tłumiła powstanie łodzian, którzy chcieli tylko lepszych warunków pracy, a tego Klaudia nie jest mu w stanie wybaczyć. W jej oczach przez niego zbyt dużo krwi niewinnych łodzian się polało. Drugą sprawom jest to, że relacje polsko-rosyjskie nigdy nie były najlepsze.
Warszawa – stolica, ma do Felicji mieszane uczucia. Chce zawsze być lepsza od Wawy. Nie ważne o co chodzi, ważne by pokazać, że łodzianin więcej wart od warszawiaka, ale w brew pozorom lubi się wygłupiać z Felicją i pogadać.


Ciekawostki:
*Nie do końca wiadomo skąd się wzięła nazwa miasta. Mimo to każdy łodzianin zna historię o Janku i jego łódce.
* Św. Faustyna (Helena Kowalska) jest patronką Łodzi.
* Miasto określane jest mianem „HollyŁódź”.
* Łódź jest trzecim pod względem liczby ludności miastem w Polsce i największym polskim miastem położonym w całości po zachodniej stronie Wisły.
* Ulica Piotrkowska znajdująca się w Łodzi jest najdłuższą ulicą handlową w Europie.
* Las Łagiewnicki jest największym miejski kompleksem leśnym w Europie
* Lecznica "Pod koniem" w Łodzi była pierwszą placówką tego typu w Polsce, założona została w roku 1891 przez Hugo Warrikoffa oraz Alberta Kwaśniewskiego.
* W brew wszystkiemu w mieście jest bardzo dużo obiektów uznanych za zabytki. W papierach jest ich zarejestrowanych prawie 2 tyś. Większość wywodzi się z XIX oraz XX wieku. Są zlokalizowane w różnych częściach miasta np. przy ul. Piotrkowskiej, reprezentacyjnej ulicy Łodzi, która sam jest zabytkiem. Wzdłuż niej znajduje się Biała Fabryka Geyera (teraz zlokalizowane w niej jest Centralne Muzeum Włókiennictwa). Budynek w 2013 roku został uznany przez miesięcznik National Geographic Travel za jeden z 7 nowych cudów Polski. Ale to nie wszystko warte zobaczenia są też bazylika archikatedralna św. Stanisława Kostki (jedna z najważniejszych kościołów w Polsce, ma ponad 100 m wysokości) ze dzwonem zwanym "Sercem Łodzi" czy pałac Juliusza Heinzla, w którym znajduje się Urząd Miasta Łodzi. To są tylko przykładowe zabytki Łodzi jest ich o wiele więcej, a każdy ma w sobie coś magicznego.
* ’’Litzmannstadt’’ to słowo stanowczo źle kojarzy się Klaudii, nazwiesz ją tak, a dostaniesz od niej w twarz.
* Klauduś osobiście nie przepada za Ruskami i Niemcami. Ma z nimi dość dużą traumę i złe wspomnienia…
* Personifikacje to też ludzie, odnoszą obrażenia i zostają po tym blizny. Łodziankę też to nie ominęło. Na plecach ma pamiątkę po powstaniu łódzkim. Tak, tak Ivan nie była łaskawy po tym wystąpieniu Klaudii.
* Łodzianka ma psa. Owczarka Niemieckiego, Sztrom się bawi. Rasa jest nawiązaniem do Alexa z serialu „Komisarz Alex”, którego niektóre sceny są kręcone są w Łodzi. Imię zwierzaka jest rodzajem gry słownej, nawiązuje do zwykłej łodzi. Więc wygląda to mniej więcej tak: Łódź i jej własny Sztorm. Co ciekawe psiak na szyj ma czerwoną chustkę z wyszytym swoim imieniem i herbem Łodzi, dziewczyna sama ją robiła.

Ranga:
Urocza buntowniczka (właśnie przyznała, że Klaudia jest urocza. No cóż... xD).
Grupa:
Uroczy bohater, Dingo i buntowniczka



Wódko, jak żyć?

...później Ci poprawię kilka tych źle umiejscowionych spacji. AKCEPT.

Dobrze xD