Chcesz to kupić?

Nazwa państwa: Arabska Republika Egiptu جمهوريّة مصر العربيّة

Imię i nazwisko: Gupta Muhammad Hassan غوبتا محمد حسن

Data urodzin: Około 395 r. n. e. – ostateczny upadek Starożytnego Egiptu
28 lutego – otrzymanie niepodległości od Wielkiej Brytanii w 1922 roku

Wygląd: Wyglądem Gupta nie różni się specjalnie od zwykłego młodego Araba, a co za tym idzie, dla europejskich nacji może wydawać się dość atrakcyjny, o ile ktoś lubi taki typ urody (dodatkowo wieść niesie, że jest niesamowicie fotogeniczny i nie ma możliwości, by wyszedł na zdjęciu źle). Ma dość ciemną skórę i czarne włosy przycięte na krótko. Jego oczy są złocisto-miodowego koloru, zwykle wyrażają znudzenie bądź obojętność. Jest niewysoki i raczej szczupły, o ile nie po prostu chudy, choć twarz ma owalną o dość delikatnych, wciąż młodzieńczych rysach. Gdyby był w stanie, na pewno nosiłby zarost, wygląda jednak na to, że na razie jest na to „za młody”. Na głowie niemal zawsze nosi kefiję, czyli popularną arafatkę, nawet jeśli ta nie jest mu potrzebna wewnątrz budynku, bo słońce i tak go nie dosięgnie, a i nawet nie jest tak palące jak w jego ojczystych stronach. Tę czworokątną chustę, białą, bądź białą z czarnymi lub czerwonymi wzorami, rzadziej kolorową, najczęściej nosi z luźno opadającymi na ramiona końcami, przytrzymywaną na głowie przez ciemny agal, to znaczy obręcz zrobioną z powrozu, najczęściej z koziej sierści. Ubiera się zazwyczaj tradycyjnie w długie arabskie szaty, czasami w o wiele bardziej poręczne prostą płócienną koszulę i spodnie do kolan, w razie potrzeby mundur w kolorze khaki razem z białą chustą na szyi i bandażami na łydkach. Nie rozumie zwyczajów innych, którzy tak chętnie eksponują swoje ciało. Lubi nosić różne błyskotki, jak bransolety bądź długie kolczyki. Czasem nakłada makijaż, by poczuć się jak za starych czasów. Był widywany z długą laską, podobną do pasterskiej.

Charakter: Wychowany wśród piasków pustyni, w ciężkim, gorącym klimacie, Gupta może wydawać się odrobinę… niecodzienny, żeby nie powiedzieć – po prostu dziwny. Przez lata nauczył się postępować rozważnie, na pewno nie można oskarżyć go o lekkomyślność. Waży słowa, co zwykle sprowadza się do tego, że nie mówi zbyt wiele, o ile cokolwiek. Nie odzywa się nieproszony, a często milczy również wtedy, gdy powinien mówić, wyjątkiem są sytuacje, gdy bardzo mu na czymś zależy – wtedy nadaje jak katarynka - inaczej odpowiada półsłówkami, śmielszy jest jedynie w kręgu przyjaciół. Nie szuka towarzystwa na siłę. Dodatkowo jego strefa osobista nie istnieje.
Ktoś mógłby powiedzieć, że Gupta jest egoistą, on jednak tylko dba o własny interes i będzie się ratował nie patrząc na innych, jeśli tylko poczuje się zagrożony. Lubi błyskotki i ma w ich przypadku dość lepkie ręce. Łatwo go przekupić takim prezentem. Do tego jest uparty, a także niemożliwie leniwy. Tłumaczy to przed samym sobą tym, że ma czas na wszystko i żadnych powodów, by się spieszyć. Życia starczy, by wykonać zaplanowane rzeczy. A jeśli ktoś będzie zwracał mu uwagę? Jest również cierpliwy, przeczeka, aż druga osoba się wygada, choć bywa drażliwy i nie lubi, gdy ktoś z niego drwi lub oskarża go o coś, co nie jest prawdą, ale nie denerwuje się łatwo i nie daje poznać po sobie emocji. Lubi mieć rację w tych rzadkich rozmowach, które prowadzi, do tego zdarza mu się kłamać, byleby tylko nie przyznać się do błędu. Szanuje poglądy innych i wymaga, by inni szanowali jego i jego religię. Ma skłonności do przesady i rozdmuchiwania problemów, których nie ma.
Mimo tego, że nie mówi dużo, jest osobą dość przyjacielską ku osobom, które zdołały przebić się przez jego aurę tajemniczości i poczucia niezręczności w prowadzeniu jednostronnej rozmowy. Jest w stanie każdego obdarzyć uśmiechem, choć nie można spodziewać się po nim jakiegoś specjalnie szerokiego. Mimo swojej serdeczności i poniekąd delikatności, w okazywaniu innych uczuć jest dość oszczędny, tak samo w komplementach. Bardzo ceni sobie wartości rodzinne. Łatwo przywiązuje się do ludzi. Tak długo, jak nikt nie stara się zajść mu za skórę, jest zupełnie nieszkodliwy.
Zazwyczaj trzyma się go czarny pies przypominający szakala. Choć nazywa się Anubis, tak naprawdę jest suczką. Gupta zupełnie nie pojmuje alfabetu łacińskiego – uważa, że skoro przez tyle lat nie miał potrzeby używania go, taka konieczność już nie nadejdzie, nawet jeśli jego przekonania co raz częściej wystawiane są na próbę, a szlaczki arabskich liter nie wystarczą do porozumiewania się z resztą świata.

Relacje:
Turcja – Przez wiele lat znajdował się [strike]w jego haremie[/stirke] pod jego panowaniem, jednak wspomina te czasy całkiem dobrze. Sadik traktował go z wystarczającym szacunkiem.

Grecja – Dzielą część wspólnej historii. Gupta uznaje Heraclesa za przyjaciela. W czasach współczesnych oba państwa mają ze sobą bardzo dobre stosunki.

Izrael – Ostatnimi czasy stosunki egipsko-izraelskie były, łagodnie mówiąc, napięte. Mimo to, Egipt jest najważniejszym mediatorem w konflikcie izraelsko-palestyńskim. Zdarzają się incydenty na granicy i spory o Strefę Gazy.

Irak – Od 1983 Irak pomagał Egiptowi odgrywać większą rolę wśród państw arabskich. Dzięki staraniom Iraku Egipt został przyjęty do Organizacji Współpracy Islamskiej. Ich relacje są dobre do dziś, choć Irak ma za złe Egiptowi wstąpienie do ONZ.

Iran – tuż po Drugiej Wojnie Światowej relacje Iranu i Egiptu były bardzo dobre, zepsuły się jednak po Rewolucji Islamskiej. Egipt jest jedynym państwem arabskim, który nie ma ambasady w Iranie. Nie zgadzają się na wielu płaszczyznach. W 2010 roku prezydent Egiptu nazwał przywódców Iranu „wielkimi, grubymi kłamcami”.

Arabowie – siedziba Ligi Państw Arabskich znajduje się w Kairze, a tradycyjnie sekretarzem generalnym Ligii zostaje Egipcjanin. Z większością państw arabskich Egipt ma przyjazne, partnerskie stosunki.  

Państwa afrykańskie – wielu z obywateli państw Afryki ucieka do Egiptu przed wojną i biedą. Metody kontroli granicznej Egiptu są „surowe, a czasem śmiertelne”, o co żal mają południowi sąsiedzi Egiptu.

Unia Europejska – Egipt stara się mieć przyjazne stosunki z Europą. Jest partnerem handlowym państw europejskim i głównym kurortem wczasowym.

Rosja – współpraca militarna i gospodarcza.  Dodatkowo Rosjanie są największą częścią turystów odwiedzających Egipt.

Ciekawostki:
- Choć może wydawać się niedoedukowany, bardzo lubi czytać. Dla kontrastu, prócz spędzania czasu przy książkach lubi również taniec.
- Jako muzułmanin nie je wieprzowiny. Zazwyczaj modli się tylko w piątki, piątek jest również dniem wolnym od pracy.
- Nieodłącznym elementem handlu w Egipcie jest targowanie się. Gupta może próbować wcisnąć innym swoje wyroby, a często używane przy tym słowo „bakszysz” znaczy tyle, co „podziel się majątkiem”. Lubi dolary.
- Jeśli będziesz miły, to przewiezie cię na wielbłądzie. I zaprosi na sziszę.
- Jest sunnitą. Na północy kraju dominuje szkoła malikicka, a na południu szafi’icka. Poza tym, w Egipcie spotyka się również szyitów. Miejscowo spotyka się wierzenia staroegipskie i pogańskie.

Ranga: Chcesz to kupić?

Grupa: Słońce, piach i piramidy

Wódko, jak żyć?